VOGELMOMENT NIJLGANS

Nijlgans, Alopochen aegyptiaca,, Egyptian Goose

Paartje verliefde Nijlganzen

 Parende nijlganzen

 

 Nijlgans in de vlucht

 

 

Lekker badderend

 



Deze keer besteed ik aandacht aan een exoot, te weten de nijlgans. Dat roept de vraag op wat nu precies een exoot is. Wat mij betreft is een exoot een uitheemse soort die dus niet oorspronkelijk in een gebied voorkomt, maar het op eigen kracht of door menselijk handelen heeft bereikt en zich daar succesvol heeft weten te vestigen. Ondanks het feit dat zij zich succesvol hebben weten te vestigen hebben zij een onbeschermde status en mogen dus worden afgeschoten. Eigenlijk is het dus zo dat als je, als vogel, hier niet hoort je gewoon kan worden verjaagd of erger nog afgeschoten. De natuur maakt het echter kennelijk wel mogelijk dat ze zich hier vestigen, maar dat accepteren we dus niet. Toch een punt om nog eens over na te denken en niet meteen te denken "ze horen hier niet"

De nijlgans is een voorbeeld van een soort die door mensen is geïmporteerd in ons gebied. Volgende keer aandacht voor de turkse tortel die zelf zijn gebied heeft uitgebreid naar onze regionen.

Oorspronkelijk komt de nijlgans uit Afrika. Hij komt daar voor ten zuiden van de Sahara en langs de Nijl in Egypte. Hij is in de 18e eeuw ingevoerd in Engeland en van daaruit is hij in West Europa terecht gekomen. In Engeland verblijft nog steeds een kleine verwilderde populatie. Aanvankelijk werd hij gehouden in gevangenschap in siervijvers. Er wordt vanuit gegaan dat de Nederlandse populatie is ontstaan uit ontsnapte vogels die zich dus succesvol hebben weten te vestigen. SOVON Vogelonderzoek Nederland gaat ervan uit dat hij zich in 1967 voor het eerst met succes buiten gevangenschap heeft gehandhaafd. In België ligt dat rond 1980. Vanaf dat moment is de populatie jaarlijks explosief gegroeid en thans (2013) is hij broed- en jaarvogel in veel delen van West Europa. In ons land worden de aantallen broedparen geschat op ruim 5000. Hij is bij ons vrij algemeen, maar de grootste aantallen vind je in de natte lage delen van het land en langs de grote rivieren. Hij is misschien ook wel de lelijkste vogel van ons land. Zijn voedsel bestaat hoofdzakelijk uit gras en ander plantaardig voedsel. Tijdens het broedseizoen zie je ze meestal in paartjes met jongen, maar buiten het broedseizoen vormen zij groepen. Het zijn standvogels die hooguit, buiten het broedseizoen, wat rondzwerven in de buurt maar nooit ver weg zijn. In heel koude winters zullen zij open water opzoeken.

Hij broedt vooral in waterrijke weidegebieden, maar ook wel in oude roofvogelnesten in bomen of in verlaten ooievaarsnesten, maar wel altijd in de buurt van water. Het legsel bestaat uit circa 9 eieren, maar grotere aantallen zijn ook bekend. Zij worden laat in de winter gelegd en hij is dus vroeg in het jaar met jongen te zien. Het vrouwtje broedt de eieren uit in ongeveer 28 dagen. De jongen foerageren weliswaar meteen zelfstand maar zijn pas na ruim twee maanden vliegvaardig. Gedurende die tijd worden zij door beide ouders beschermd. Doordat zij heel vroeg broeden, zijn zij gevoelig voor koude winters en is het broedresultaat laag.

 

Iedereen weer bedankt die een reactie hebben gegeven op mijn vorige blog over de Tafeleend.