VOGELMOMENT BLAUWE REIGER

Blauwe  reiger, Ardea cinerea, Grey Heron

Blauwe reiger in een winterse sloot

Foeragerend in een weiland

 Hier zijn goed de ver naar achteren uitstekende poten te zien
en de ingetrokken nek

Winters beeld met de wat grijs/gele snavel

Hier kleurt de snavel al en zie je de kuif 

kleumend tussen het riet

Typisch winterbeeld, ineengedoken en een poot ingetrokken

Juveniel met een net gevangen prooi. Hij is nog egaal grijs
en minder getekend dan de volwassen vogel

Nog een typisch winterbeeld op het ijs.
ineengedoken en een poot ingetrokken

Foeragerend in een plas dras gebied

Vliegbeeld met ver naar achteren uitstekende poten en
een ingetrokken nek.

Deze keer staat de blauwe reiger centraal. Niet alleen omdat het een heel algemene en “gewone” vogel is maar ook omdat voor hem het winterseizoen alweer bijna ten einde is. Hij is een van de vroegste broeders. Blauwe reigers zijn koloniebroeders en je kunt ze nu al bezig zien met het transport van takken om nesten te bouwen die zich hoog in de bomen bevinden. In zo’n broedkolonie is het grappig om te zien hoe zulke grote vogels zich al wiebelend tussen de takken door bewegen. Eigenlijk hebben ze helemaal niet de bouw om op zo’n plek te nestelen maar daar zullen zij zelf dus anders over denken. Het nest wordt gebouwd door het vrouwtje van takken die door het mannetje worden aangevoerd. Zo zijn de taken dus goed verdeeld. Zij hebben één legsel per jaar dat bestaat uit 4 tot 5 eieren die door beide ouders worden uitgebroed in ruin drie weken. Zij worden nog ongeveer 4 weken in het nest warm gehouden voordat zij het verlaten en voorzichtig over de takken gaan kruipen. Het duurt dan nog 3 weken voordat zij kunnen vliegen. Ook als zij pas vliegen keren zij nog gedurende 3 weken terug naar het nest om gevoerd te worden door de ouders.

Zowel in steden als op het platteland is hij een algemene en gewone verschijning. Eigenlijk overal waar water in de buurt is kun je hem wel aantreffen. Zelfs in je achtertuin als je daar een vijver hebt aangelegd. Hij weet er dan vaak feilloos de vissen te vinden.

Zij hebben wel te lijden onder strenge winters omdat zij dan weinig of geen vis kunnen vangen en ook de kleine zoogdieren zoals muizen en mollen heel moeilijk of niet te pakken zijn. Door aanhoudende strenge winters in de vorige eeuw was het aantal broedparen teruggelopen tot circa 3500. Na de strenge winter van 62/63 zijn de aantallen weer toegenomen en als gevolg van de zachtere winters is het aantal inmiddels alweer ruim verdubbeld.

Tegenwoordig zijn blauwe reigers in ons land standvogel, alhoewel sommigen wel weg kunnen trekken. Vroeger waren zij alleen broedvogel die elders overwinterden. Dat was echter in de tijd dat er hier nog jaarlijks heel strenge winters waren.

Tegenwoordig zie je in het buitengebied altijd wel blauwe reigers die doodstil aan de slootkant staan om ieder visje feilloos te vangen. Maar ook mollen, kevers, muizen en kleine konijnen worden gevangen in de weilanden. Vaak zijn ze alleen tenzij er bijvoorbeeld sloten zijn uitgebaggerd want dan is er  veel voedsel voorhanden en kun je hele groepen tegelijk zien.

Het zijn schuwe en stille vogels die zich niet gemakkelijk laten benaderen. Het enige geluid dat je van ze hoort is een wat schorre schreeuw die zij laten horen als zij vliegen. In de vlucht zijn ze goed herkenbaar aan de ver naar achteren uitstekende poten, de ingetrokken nek en een trage vleugelslag. In de broedkolonie zijn ze overigens wel een stuk luidruchtiger.

Sinds de terugloop van de aantallen halverwege vorige eeuw zijn ze beschermd en mag er dus niet meer op gejaagd worden.

In deze tijd van het jaar ontstaat het broedkleed. Ze krijgen een mooiere kuif en de snavel verkleurt wat van grijs/geel naar meer oranje. Kortom genoeg reden om eens wat nauwkeuriger naar onze blauwe reiger te kijken.

iedereen weer bedankt voor de reacties op de vorige blog. Reacties en vragen zijn altijd welkom.