Welkom op de vogelblog van Peter van de Beek



Op deze blog plaats ik mijn vogelmomenten.
Dat zijn fotos die ik maak van onze nederlandse vogels en voorzie van een korte eenvoudige toelichting. Het is even een moment om stil te staan bij onze vogels. Je kunt lezen en zien hoe interessant en mooi ze zijn. Daardoor merk je ook dat ze eigenlijk overal om je heen zijn.
Tevens plaats ik informatie over leuke vogelkijkplaatsen.
Ik hoop dat je door deze vogelmomenten bewuster naar vogels gaat kijken
en dat het beginnende vogelaars helpt bij herkenning en kennisontwikkeling.
Als je de vogelmomenten automatisch wilt ontvangen dan kun je je aanmelden met je emailadres.

zondag 26 november 2017

VOGELMOMENT SMIENT

Smient, Mareca penelope, Eurasian Wigeon. Mannetje

Smient, Mareca penelope, Eurasian Wigeon. Paartje

Mannetje smient

Mannetje smient. Veel dichterbij kon niet.

Rustend op het water

Altijd alert

Mannteje dobberend op het water

Paartje, grazend op de oever maar wel alert

Vrouwtje rustend op het water

De smient is weer in ons land gearriveerd. Reden genoeg dus om weer eens aandacht aan deze prachtige eenden te geven. Vooral de mannetjes zijn goed te herkennen aan de fraaie kastanjebruine kop en nek met het gele voorhoofd en de kenmerkende witte buik. Ze worden ook wel de ” fluiteend” genoemd, vanwege de kenmerkende luide fluittoon van het mannetje. Als je door de weidegebieden loopt is het een prachtig gehoor. Bij ons is hij een echte wintergast, hoewel er van wordt uitgegaan dat er jaarlijks ongeveer 30 broedparen zijn in Nederland. Er overwinteren hier circa 800.000 exemplaren waarmee hij in het winterseizoen, na de wilde eend, de meest talrijke grondeleend in ons land is. Bijna de helft van alle smienten in Noord West Europa overwintert in ons land en dan vooral in de veenweidegebieden van Friesland, Noord- en Zuid Holland, maar ook in de randmeren en langs de grote rivieren. 
Ons land is daarom van essentieel belang voor de smient. Zij arriveren vanaf oktober en in april zijn ze weer vertrokken. In de polders zie je ze vaak in wat kleinere groepen maar op plassen en meren zie je vaak enorme aantallen en dan hoor je ook meteen waarom ze fluiteenden worden genoemd.
Zij worden gerekend tot de grondeleenden maar in tegenstelling tot andere eenden grazen de smienten, net als ganzen, op de weilanden en zoeken zij veel minder al slobberend hun voedsel. Zij grazen vooral op de weilanden omdat door ontginning de oorspronkelijke graasplaatsen in moerassig gebied zijn verdwenen. In dat grazen op de weilanden ligt meteen ook het probleem. Vlak na hun aankomst eten zij nog heel eiwitrijk zeekraal en zeegras op de kwelders maar als zij arriveren in de veenweidegebieden moeten zij overschakelen op weidegras dat veel minder voedzaam is waardoor zij er meer van moeten eten om genoeg voedingstoffen binnen te krijgen. Daardoor besteden zij circa 15 uur per dag aan het grazen. Boeren ervaren dat als overlast omdat zij schade aanrichten. Zij eten immers voor koeien bestemd gras. Die koeien staan echter binnen vanaf eind oktober en eten ingekuild gras. De eventuele schade kan overigens ook nog door het faunafonds  worden gecompenseerd. De provincies Noord en Zuid Holland zijn voorstander van onbeperkt afschieten om de schade te voorkomen. Onbegrijpelijk en gelukkig dat daar veel weerstand tegen is. Ook de rechter heeft het tot nu toe verboden, alhoewel er nog sprake is van opschorting van een besluit en niet van een definitief verbod. Weer een bewijs dat het economisch belang het helaas weer wint van natuurbescherming. Hopelijk gaat dat afschieten er niet van komen.
Smienten rusten net als andere eenden en ganzen op het water. Op het land zijn ze namelijk kwetsbaar voor roofvogels als slechtvalk en zeearend. Op het water lopen ze veel minder risico.
De paarvorming vindt in de winter plaats zodat zij als pas gevormd paartje de terugreis aanvaarden naar hun broedgebieden in Scandinavië en Siberië. De balts kun je dus nog goed waarnemen in onze polders, meestal vanaf januari.
In april/mei arriveren zij in hun broedgebied. Hun nest is een eenvoudig, met wat gras en dons gevoerd kuiltje in de beschutting van begroeiing. Het legsel bestaat uit 6 tot 12 eieren die door het vrouwtje worden uitgebroed in circa 3 weken. Na ongeveer 40 dagen zijn de jongen helemaal zelfstandig en kunnen zij ook vliegen. Zij hebben één legsel per jaar. In tegenstelling tot de winterperiode waarin zij bij ons in groepen leven zijn zij tijdens het broedseizoen solitair.

Iedereen weer bedankt voor de reacties op de paddenstoelenblog.



4 opmerkingen:

  1. Hallo Peter,
    Ze zijn er inderdaad weer! Zulke mooie eendjes. Ik heb genoten van je prachtige foto's en toelichting!
    vriendelijke groet, Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Peter,
    een terechte opmerking: het economisch belang dat het helaas weer wint van natuurbescherming.
    Hoe zou het toch komen dat er steeds minder weide en zangvogels te zien zijn (?) Uiteraard hier in Drenthe het zelfde verhaal :(
    Gelukkig zie ik hier wel weer prachtige foto's van een hele mooie soort. Je zat er inderdaad erg dichtbij.
    Groet, Geert

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ze zijn er weer, deze vrolijk fluitende wintergasten. Wat een mooie opnamen heb je van ze kunnen maken. Wanneer het iets beter weer wordt (meer licht) ga ik hier in de omgeving even kijken of de smienten zich laten zien, vaak zitten ze toch net te ver weg voor een echt mooie foto.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen