VOGELMOMENT VISDIEF

Visdief, Sterna hirundo, Common Tern

Baltsende visdiefjes, mannetje komt vrouwtje verleiden met een visje

Biddende visdief

Visdief met visje

Bidddende visdief

Juveniele visdief, bedelend om een visje

Visdiefje in de vlucht

Deze keer aandacht voor de visdief. Hij behoort tot de familie van de sterns en is op dit moment overal aan de kust, langs het IJsselmeer en op sommige plekken in het binnenland goed te zien. Zijn Latijnse naam Sterna hirundo verwijst naar de zwaluw. Zijn sterk gevorkte staart en zijn enorme wendbaarheid maken het ook een terechte verwijzing. Het is een prachtig gezicht als hij heel snel en wendbaar over het wateroppervlak scheert en ineens even stil gaat hangen. Vanuit die biddende houding, met de kop haaks naar beneden gericht, speurt hij naar een visje. Ineens neemt hij een duik en de snelheid en sierlijkheid waarmee hij duikt is dan omgekeerd evenredig aan de wat moeizame manier waarop hij weer uit het water komt.

 De visdief is bij ons alleen een broedvogel die overwintert in Afrika. Zij arriveren meestal vanaf eind maart en starten met broeden in mei. Na het broedseizoen verzamelen zij zich in grote groepen aan de kust en zijn dan vanaf begin november weer vertrokken. De visdieven die in ons land broeden trekken over het algemeen naar de West Afrikaanse kust tussen Mauretanië en Nigeria, maar een aantal blijft ook wel in Portugal en Spanje. Vogels die in het noorden van Europa broeden, trekken vaak ook wat zuidelijker. De eerste jaars blijven in het overwinteringsgebied en komen pas na drie of vier jaar terug om te broeden. Dat heeft te maken met het feit dat ze pas vanaf hun derde jaar geslachtsrijp zijn.

Thans wordt het aantal broedparen door SOVON geschat op 17.000 en dat aantal blijft redelijk stabiel. In het verleden waren de aantallen groter maar door de jacht, de veren waren een modeartikel op dameshoeden, het rapen van eieren en de milieuvervuiling werd de populatie geminimaliseerd. Nadat de visdief de status van beschermde vogel kreeg is de populatie weer gegroeid maar is niet meer terug op het niveau van 30.000 broedparen van begin 1900.

Hij broedt bij ons vooral in het Waddengebied, IJsselmeerkust en het Deltagebied. In het binnenland en langs de grote rivieren is hij veel minder talrijk.

Hij is een koloniebroeder met een voorkeur voor schaars begroeide gebieden aan de kust of in het binnenland, die moeilijk bereikbaar zijn voor landpredatoren zoals vossen. Daarom zie je ze vaak op eilandjes, kiezeloevers, zand- en schelpstranden of in (kust)moerassen. Het nest is een kuiltje in het zand of op een kiezelbodem met wat vegetatie er omheen, waarin 2 tot 3 eieren worden gelegd. Zij worden door beiden ouders in ongeveer 20 tot 25 dagen uitgebroed. De jongen verlaten het nest al na drie dagen, maar worden dan nog wel door hun ouders gevoerd. Na drie tot vier weken vliegen zij uit. Het duurt dan nog twee tot drie maanden voordat zij volledig zelfstandig zijn. Zij hebben één legsel per jaar.

 

Iedereen weer bedankt voor de reacties op mijn vorige blog.